چهارده نواندیش دینی داخل و خارج ایران در بیانیهای اجباری بودن حجاب در این کشور را «بیگانه با دیانت حق و عدل» دانسته و از فقها در ایران خواستهاند «که کنار همنوعان زن خود بايستند» و به حاکمان قدرت در ایران «با صدای رسا اعلام کنند که از اجبار حجاب و گشت ارشادتان بیزاریم».
در این بیانیه که روز جمعه، ۲۲ ژوئیه – ۳۱ تیر، منتشر شده در واکنش به تحولات اخیر مرتبط با موضوع حجاب اجباری زنان در ایران آمده: «در این چهار دهه و اندی که از عمر جمهوری اسلامی گذشته «زن خوب و آرمانی» زنی بوده است که در تراز فکر فقیهانه، متشرعانه و ظاهرمدارِ قدرتمندان زرسالار، زورمدار و تزویرگر زندگی کند؛ تنها زايندگی کند و خدمت شوهر گزارد تا مردان سياست، که خاصيتی کمتر از درخت بیبر دارند، همچنان مسندنشين بمانند. فروکاستن خوبی زن به پوششی که دست بر قضا تصميمگیرندهی اصلیاش مردان اند، عين جفا به آيین محمدی و حنيفيّت ابراهيمی است.»
چهارده امضاکننده این بیانیه که اغلب پژوهشگران نوگرای دینی-اسلامی هستند و بعضی از آنها ساکن ایرانند، عبارتند از: حسن یوسفی اشکوری، محمدجواد اکبرین، عبدالعلی بازرگان، میثم بادامچی، رضا بهشتی معز، حسین کمالی، رضا علیجانی، علی طهماسبی، حسن فرشتیان، سروش دباغ، احمد علوی، داریوش محمدپور، مهدی ممکن و یاسر
