اعدام قاتل حمیدرضا الداغی، شهروندی که حکومت ایران او را بسیجی معرفی کرد

قوه قضائیه ایران صبح امروز، سوم آذر، بدون انتشار نامی، اعلام کرد که «قاتل» حمیدرضا الداغی اعدام شده است.

مقامات حکومتی جمهوری اسلامی و رسانه‌های وابسته به آن آقای الداغی را یک «بسیجی» معرفی کردند که در حین «امر به معروف و نهی از منکر» در شهر سبزوار «به شهادت» رسید.

خانواده و نزدیکان آقای الداغی این موضوع را رد می‌کنند و می‌گویند او در شامگاه ۸ اردیبهشت سال جاری تنها برای دفاع از دختر جوانی که دو نفر مرد برایش مزاحمت ایجاد کرده بودند، به قتل رسید.

حمیدرضا الداغی بر اثر اصابت چاقو زخمی شده بود که ساعتی پس از آن جان باخت.

وی متولد سال ۱۳۵۶ و بازیکن سابق هندبال و عضو سابق تیم دانشگاه تربت‌جام در تمامی رده‌های سنی و در رقابت‌های لیگ دسته یک، عضو تیم نماینده شهر سبزوار بود.

میزان درباره متهم ردیف دوم پرونده هم نوشته که او هم «به معاونت در قتل عمدی حمیدرضا الداغی، ارتکاب جرح عمدی با چاقو، مشارکت در ایراد جرح عمدی با چاقو، تظاهر و تهدید با چاقو در ملأ عام و اخلال در نظم و آسایش عمومی» متهم شده است.

مقام‌های ایران آقای الداغی را «بسیجی» و «شهید امر به معروف» معرفی کردند و یک تشییع جنازه حکومتی گسترده برایش تدارک دیدند.

محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس ایران در جلسه علنی او را «بسیجی» خواند و گفت: «در زمانه طعنه‌ها و تخریب‌ها واجب امر به معروف را در چشم مردم ایران جلوه داد و نشان داد در این کشور غیرت جوان متدین ایرانی در دفاع از نوامیس مردم چنان جوشنده است که هر نقشه دشمن را نقش بر آب می‌کند».

علی رضوانی، از خبرنگاران شناخته شده صداوسیما که در پرونده‌های اعتراف اجباری زندانیان سیاسی حضور دارد در راستای سناریوی «بسیجی سازی» حمیدرضا الداغی مصاحبه‌هایی را با تک تک اعضای خانواده او انجام داده است.

اما خانواده آقای الداغی روایت حکومت را تکذیب می‌کنند، همسر وی در ویدیویی که خبرگزاری دانشجو منتشر کرده به وضوح می‌گوید که «حمید بسیجی نبود».

در این ویدیو همسرش می‌گوید: «کاری که حمید کرده نه بخاطر هیچ جناحی بود و نه به خاطر هیچ سیاستی بود و آنقدر فیلم این حادثه واضح است که هیچ حرف و حدیثی باقی نمی‌گذارد».

«در این فیلم حمید که بسیجی نیست از دختری که بی‌حجاب نیست، در مقابل پسری که مامور نیست دفاع می‌کند و میره حق یک مظلوم رو میگیره و تا جایی که جون داره اینکار را انجام میده».

مادر وی هم در مصاحبه‌ای می‌گوید: «نه بسیجی بود، نه جهادی بود، بلکه انسان بود و شرف داشت».

مادر او ادامه می‌هد که «چون حمید دختر ۱۵ ساله داشت نمی‌توانست چنین صحنه‌ای را تحمل کند و ببیند دختر مردم را ببرند.»

گزارش مریم افشنگ در این خصوص که در ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ منتشر شده را در زیر ببینید:

خانم علی‌نژاد ادامه داده است: «خانواده این جوان به شدت زیر فشار هستند تا سناریوی امنیتی جمهوری اسلامی را تکرار کنند و بگویند فرزندشان بسیجی بوده است. نگذاریم این داعشی‌ها نام و یاد شریف این جوان آزاده و شجاع را مصادره کنند.»

تا کنون مقامات قضایی ایران نام دو فردی را که متهم به کشتن حمیدرضا الداغی هستند را منتشر نکرده و تنها صداوسیمای اقدام به پخش بخشی از اعترافات این دو نفر بدون آنکه صورت آنها را نشان دهد، کرده بود.

رسانه‌های رسمی ایران می‌گویند این دو فرد « پرونده دارای سوابق متعدد کیفری» داشته‌اند که اکنون یکی از آنها اعدام شده است.

در ویدئوی منتشرشده از این حادثه دو جوان را می‌توان دید که یک دختر را احاطه کرده و با چاقو او را تهدید می‌کنند و سپس آقای الداغی وارد تصویر می‌شود و به دفاع دختر می‌پردازد که این افراد با چاقو چند ضربه به کمر،‌ دست و سینه او می‌زنند.

تاکنون رسانه‌های ایران جزئیات زیادی از روند دادگاه برگزار شده و نحوه صدور حکم و دفاعیات متهمان را منتشر نکرده‌اند.

این اولین بار نیست که جمهوری اسلامی سعی در مصادره کشته شدن یک فرد به نفع سناریوهای ساخته شده توسط خودش دارد،‌ در اعتراضات سال گذشته هم پس از کشته‌شدن حمیدرضا روحی، خبرگزاری‌های وابسته به سپاه وی را «بسیجی»‌ای معرفی کردند که توسط معترضان کشته شده، اما تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد که نشان می‌داد حمیدرضا روحی در حال شعار دادن و مقابله با نیروهای امنیتی است.

پیشتر از آن هم در جریان اعتراضات سال ۱۳۸۸ جمهوری اسلامی تلاش کرد تا «صانع ژاله» از کشته شدگان «جنبش سبز» را یک «بسیجی» معرفی کند.